Mijn Passie? Delen(want 'Gedeelde Vreugd=Dubbele Vreugd & Gedeelde Smart=Halve Smart).Zie mijn Blog-bijdragen dus als mijn middel om wat me interesseert te delen. Als Links, Reposts, en regelmatig in de vorm van Column, Analyse of Commentaar & al dan niet bijtend, ironisch, of roerend statement. Mijn intentie is iedere dag iets van waarde door te geven...
Ik krijg ook graag feedback; dus Volgen en Reageren stel ik zeer op prijs!
SHARTIE AART DEKKER: Wat kan er veel gebeuren in 7 jaar tijd!
Ik heb een behoorlijk goed muzikaal geheugen maar ben in eerste instantie minder goed in het oppikken van namen en titels die ik alleen maar -bijvoorbeeld op de Radio- voorbij hoor komen.
Of ik een Song/Nummer goed vind, weet ik vaak al na enkele akkoorden, maar voordat ik er dan een naam van de Artiest en/of een Titel bij weet, dat kan meerdere malen mezelf dwingen goed op te letten bij het afkondigen van een gespeeld stukje muziek duren.
Zo ook bij de muziek van AVICII...
Alleen kwam daarbij dat de Serie 'Swish' van Zappsport, waarin een Jeugd-3X3-team van Straatbasketball-vereniging St4R -dat ik toch min of meer een voortzetting van wat mijn generatie met BV TTD en Stg. PHBB in Den Haag begonnen waren, door en voor de volgende generatie, Erik Duin c.s., zag- gedurende ik geloof acht afleveringen van drie, vier minuten, werd gevolgd, muziek van AVICII als Tune gebruikte...toen was de naam van de Artiest -het Fenomeen AVICII- snel genoeg in mijn geheugen gebrand....
Hij brak door -heb ik begrepen- met 'Levels', en wel rond mijn verjaardag 7 jaar geleden, en nu is hij dus al een tijdje dood...gevoelsmatig zou dat langer geleden moeten zijn; er kan dus veel gebeuren in zeven jaar....VEEL TEVEEL...heb ik inmiddels privé ook op andere wijze ondervonden..! Terwijl ik ook steeds vaker gewaarwordingen heb waarbij juist het snel vervliegen van de tijd zich opdringt; "Is dat al drie, vier, vijf jaar geleden (of langer) Joh?!? Dat KAN toch NIET...!?!"
Steph Curry was REALLY lucky to walk away from his Black Friday car
crash without a serious injury -- because TMZ Sports obtained video of
the accident ... and it's scary stuff.
About TMZ Sports:
Some of the best stories in sports have been off the field and we’re
reporting on athletes from NFL, NBA, UFC, WWE, MLB and more!
Steph Curry is 1 auto kwijt. Dat gebeurde nadat de
sterspeler van Golden State Warriors betrokken was bij een auto-ongeluk
in Oakland. De basketballer raakte gelukkig niet gewond, maar zijn auto
had flinke schade.
Momenteel speelt Curry niet door een liesblessure.
SHARTIE AART DEKKER: Een Bijzonder, Mooi Moment tijdens de Post-game Persconferentie - Coach Brian Lynch over Donar en de Evaring van het Spelen in Martiniplaza
Precies een week na de Thriller waarin Donar Groningen ondanks vier overwinningen uit vijf wedstrijden in de Eerste Groepsfase van de Fiba Europe Cup -na kort voor tijd op het randje van uitschakeling stond tegen Spirou Charleroi, dat met drie uit vijf, maar wel met een onderling resultaat van 30+-punten uit de thuiswedstrijd voordeel had tegen Donar- alsnog voorbij Charleroi kwam en de Belgen uitschakelde, wil ik nog even terug komen op de wedstrijd en wat erna gebeurde.
Vooraf werd de groep met Donar, Charleroi -een paar jaar geleden nog jarenlang deelnemer aan de EuroLegaue-, en twee sterk geachte Turkse clubs, 'de Groep des doods' genoemd. Dat was dus niet overdreven; na een slechte start (uit tegen Donar) gaf een van die Turkse clubs het op, waardoor er drie kanshebbers op overleven -de nummers-1&-2 zouden doorgaan- overbleven. Donar won alles, op een veegpartij uit bij Charleroi na. Het komt niet zo heel veel voor in een groep van vier, dat een club die uiteindelijk vijf wedstrijden wint, een paar minuten voor tijd in de laatste wedstrijden aan een zijden draadje bungelt. Toch was dat zeker het geval. Had Charleroi iets van de voorsprong van vijf
punten kunnen vasthouden, dan zouden zij zijn doorgegaan en zou Donar uitgeschakeld zijn geweest. Zelfs in de laatste seconde bungelde Donar nog een keer aan hetzelfde zijden draadje; Charleroi speelde een uitstekende aanval voor de ongeveer 1.6sec die hun laatste balbezit duurde, en het schot was ook niet slecht, zou dat gevallen zijn dan hadden we een verlenging hebben gekregen, met wie weet van voor een uitkomst..!
Nog lang na de wedstrijd gierde de opwinding en energie door de hal - tenminste, ik heb in Groningen nog niet eerder (zowat) een uur na de wedstrijd een groot aantal supporters een spelers toe horen zingen ruim voor de Kerst-break (Teddy Gipson was de Held in kwestie). 'Nou, hier moet je iets moois over kunnen schrijven!?" zei Femke Ponsioen a.k.a. mw. Slagter ruim na afloop tegen me, ook al met het vuur nog in haar ogen... Daar was ik nog niet zo zeker van; wat zou ik kunnen schrijven dat iets toevoegt? Deze wedstrijd moe(s)t je gewoon zien -desnoods een week later nog!- of nog beter: je had er bij moeten zijn, deze wedstrijd Live mee beleven in MartiniPlaza, dat is een lange reis meer dan waard...
Dus wil ik het over iets anders hebben, iets dat veel minder mensen hebben gezien, en nog veel minder Live meebeleefd...de Persconferentie, en dan vooral de bijdrage daaraan van -toen nog Charleroi-coach- Brian Lynch en speler Dorian Marchand, de talrijke aanwezigen in de ruimte waar Donar na iedere wedstrijd een Persconferentie houdt onder leiding van Hink Jan Apotheker moesten een flink op wachten (in de video ongeveer 7min40, dus spring daar gerust naar toe), maar toen de beide Spirou-mannen binnen waren gebeurde er in enkele minuten heel wat...
Brian Lynch heeft in zijn sportleven al heel wat gezien en meegemaakt -voor de niet-insiders: hij was niet alleen een goede speler, en is een goede coach, hij is ook 'meneer Kim Klijsters' en die dame is natuurlijk een van de grootste Belgische Sporters Ooit en deed heel bijzondere dingen op en om de velden
Natuurlijk was de deceptie bij hen groot, en dat dat begrepen werd door de vele tientallen present bleek al uit het klaterende applaus toen de mannen dan eindelijk binnenkwamen. Dit soort Persconferenties zijn veelal obligaat, desalniettemin nuttig, maar zeker Donar-coach Erik Braal geeft er soms toch blijk van dat het obligaat is in lichaamstaal en gezichtsexpressie. En het obligate straalt er zeker bij de start -waar de uitspelende coach als eerste het woord krijgt en dan vrijwel altijd -al dan niet gemeend- zijn felicitaties (bij verlies) dan wel complimenten (bij winst, maar dat gebeurt in Groningen in het recente tijdperk niet heel vaak) uitspreekt voor de thuisploeg en soms ook voor het thuispubliek.
Deze keer was het -volgens mij dan, maar misschien ben ik sentimenteel- anders; in de eerste plaats omdat ik denk dat de woorden van de Charleroi-mannen echt gemeend waren, en in de tweede plaats ook terecht. Lynch zij dat het voor zijn ploeg een Ervaring was om in Groningen deze wedstrijd -voor dit publiek- te mogen spelen, hij zei zelfs dat zijn spelers 'enjoyed it very much'(!!!), dat Donar een uitstekend team waren dat erg goed gespeeld had "...a hell of a team..." en dat het "...was Fun watching the film..." (bij het bestuderen van het Donar-spel in de voorbereidingen op beide wedstrijden, AD) omdat Donar de bal zo goed rond laat gaan en maar driepunters erin blijft gooien "...in a way they play like the Warriors...". Ondertussen was het ook erg leuk om naar Erik Braal te kijken, zijn expressie was -ik weet niet helemaal hoe ik het moet duiden, maar kijk vooral zelf; Reageren? Graag!- 'verrast'? 'Dankbaar?' Iets in die richting denk ik... Hij sloot zijn opmerkingen over Donar en zijn Publiek af met "I can see why the fans enjoy watching games her..."
Natuurlijk sprak hij ook zijn teleurstelling uit over het verlies en de daarmee gepaard gaande uitschakeling voor de rest van het Internationale Seizoen, en meende hij -m.i. terecht- dat zijn team ook best verdiend had te winnen, maar dat hij blij was dat als er dan iemand door moest gaan het Groningen was, en (dus) niet beide Turkse teams in deze groep.
Speler Dorian Marchand -net zo gemeend en in dezelfde stijl- sprak er zijn verbazing over uit dat er op een dinsdagavond zoveel mensen naar een wedstrijd waren komen kijken "Rare!" -zeldzaam dus,laat dat vooral even tot u doordringen!- en "Congrats to crowd..."
Behalve dat het tekenend is voor Grote Sportmensen om na zo'n teleurstelling op deze manier, dit soort woorden uit te spreken op een Persconferentie die voor de meeste spelers en coaches toch een soort van corvee zijn, is het ook een blijk van waardering voor het Nederlandse Basketball -immers, er waren nog twee Nederlandse clubs actief de afgelopen zes weken, en die deden het niet Zorg en Zekerheid Leiden, (veel, New Heroes Den Bosch) minder dan de Groningers, die inmiddels ook al twee nederlagen meer hebben dan het nog steeds ongeslagen Landstede Zwolle! Nogmaals: Charleroi speelde nog niet heel lang geleden jarenlang in het miljoenenbal dat EuroLeague heet, en won daar ook best nog zijn wedstrijden, speelt in een hele grote accommodatie waar twee keer zoveel mensen in kunnen als in MartiniPlaza, en is een icoon van Wallonië...en dan toch zoveel bewondering voor wat er in Groningen gebeurt... Er zijn nog steeds mensen die het Nederlandse Basketball als 'helemaal niks' en/of 'ten dode opgeschreven' kwalificeren; hoe misplaatst is dat!
Ik wil wel van de gelegenheid gebruik maken om maar weer eens met het vingertje te wijzen naar de Nederlandse Media, die het in dit stadium nog vrijwel totaal af lieten weten -in Groningen, maar nog meer in Leiden en Den Bosch- tijdens de wedstrijd zei ik al tegen mijn buurman Ronald van Dam -deze keer niet in functie van Ziggo, of welke van zijn vele opdrachtgevers dan ook, maar aanwezig als Liefhebber- "Stel je nu eens voor de NOS Studio Sport deze wedstrijd Live op de buis had gezet, wat zou er dan gebeuren?!?" Van Dam weet natuurlijk als geen ander de kijkcijfers van dit soort wedstrijden op ZiggoSport, en zei "Bij ons liepen de kijkcijfers ook pas tegen het eind (van de geweldige campagne van Donar vorig seizoen) op..." Maar ja, 'de kost gaat nog altijd voor de baat', en ik zei bewust NOS, dan heb je al snel veel meer 'toevallige' kijkers, en het kost nu eenmaal tegenwoordig grote investeringen iets nieuws -en dat is Basketball in Nederland helaas in feite nog steeds- aan de man te brengen;iedere sportliefhebber kan uit zoveel kanalen kiezen, en de promotie is dus ook versnipperd over de vele outlets...
Dus, net als vorig jaar, zullen 'de Landelijke Media' het succes van Donar en hopelijk ook ZZ gaan oppikken als...ook andere Media dat doen(!)...want zo werkt het in het Nederlandse Medialandschap; er zijn er gigantisch veel, maar de meeste hebben middelen noch ruimte om 'alles bij te houden', laat staan dat men tijdig door heeft dat er toch wel degelijk iets heel bijzonders gaande is in het Nederlandse Basketball -let wel; een van de Top-2 Wereldsporten!- we hebben nu namelijk vier clubs die van het niveau zijn dat ze mee zouden kunnen in vrijwel alle Europese Leagues, uitgezonderd de EuroLeague, en -vooral door gebrek aan diepte- enkele Echte Internationale Top-liga's zoals NBA, ACB, Bundesliga en bijvoorbeeld ook de Russische en misschien ook nog de Turkse Top-liga (alhoewel...die laaste dus wel de oren gewassen heeft gekregen van zowel Donar als ZZ!)
Hieronder nog wat links; ik kan eenieder die er nog geen kennis van had genomen aanraden dat alsnog te doen. Veel plezier daarbij!
O ja, en dan is het laatste nieuws dus dat coach Brian Lynch ontslagen is bij Charleroi...als u het mij vraagt geen slimme actie van de leiding van de Waalse club, maar -helaas- zo gaat het dus (te) vaak in de Topsport; derest van het seoizen zal uitwijzen wie er gelijk krijgt in deze kwestie.
AART DEKKER
De wedstrijd is trouwens in zijn geheel terug te zien; --- Hier --- Weinig tijd? Kijk dan bijvoorbeeld alleen de laatste drie minuten vanaf ongeveer 1h35m. Met niet heel veel moeite zijn daar ook de andere Donar-wedstrijden en wedstrijden van Leiden en Den Bosch terug te vinden, en ook daar zaten een paar 'plaatjes' van wedstrijden bij!
Brian Lynch Basketbalspeler/Coach
Brian Lynch is een Amerikaans voormalig basketbalspeler. Wikipedia
Spirou Charleroi heeft met de Kroaat Niksa Bavcevic al een vervanger voor
ontslagen Brian Lynch
Gazet van Antwerpen·4 uur geleden
Ook de Post-game-interviewtjes van Donar-TV waren trouwens leuk, aan het eind voor coach Erik Braal) ook Sebastian Bellin - Ex-Donar-speler, Belg en nu in de staf van Charleroi, en overlever van de bomaanslag op Brussels, hij was zwaar gewond en ondervindt daar nog steeds de gevolgen van. Ook hier weer de geweldige ambiance en het bijzondere MartiniPlaza-publiek als onderwerp":
Donar TV na de FEC game tegen Spirou Charleroi (met o.a. Teddy, Shane en Sean) 201118
Henk Pieterse: ‘Eén vingertje maakt een groot verschil’
DEN BOSCH - Basketballers van oranje vragen Bossche scholieren tijdens een speciale gymles aandacht voor respect.
Peter de Bruijn
,,Ik stak vanmorgen mijn duim omhoog naar automobilisten. Het gevolg: vriendelijke reacties. Stel je voor dat ik steeds mijn middelste vinger had gebruikt. Er zit op je hand maar één vingertje tussen, maar het effect maakt een groot verschil."
Respect
Ex-basketballer Henk Pieterse probeerde gisteren met humor, basketbaloefeningen en af en toe een wijze les groepen 6 en 7 van Kindcentrum Meander iets over respect in de sport en de wijk te leren. Hij deed dat tijdens een bijzondere gymles met Thomas van der Mars en Shane Hammink van het Nederlands basketbalteam. In de zaal hangt een spandoek: 'Pesten stopt, Respect begint'. ,,Respect is nodig" aldus Noëlle (9) na de speciale clinic. ,,Respect is beleefdheid. Dat je bijvoorbeeld een tegenstander overeind helpt nadat die is gevallen in plaats van dat je hem of haar uitscheldt." Chiel (10) heeft meegeluisterd: ,,Wat die vervelende klasgenoten dan zeggen? Dat zijn woorden die je beter niet in de krant kunt schrijven."
Pieterse en enkele basketballers van het nationaal team bezoeken in twee dagen honderden scholieren van basisscholen in Den Bosch en Empel. Ze vragen naast respect meteen wat extra aandacht voor hun sport. Oranje speelt donderdag namelijk in de Maaspoort in Den Bosch een belangrijke WK-kwalificatiewedstrijd tegen Polen.
Basketbal heeft mij een enorme boost voor mijn zelfvertrouwen gegeven
,,Basketbal heeft mij een enorme boost voor mijn zelfvertrouwen gegeven", vertelt Pieterse die goed is voor 101 interlands. ,,Ik ben vroeger tot op het bot gepest vóórdat ik ging sporten. Was een 15-jarige jongen van twee meter vijf, woog 65 kilo; had geen vrienden. Ik gebruik mijn voorbeeld om respect onder de aandacht te brengen van kinderen." Volgens de ex-basketballer van oranje kunnen bekende sporters hun steentje prima bijdragen aan een betere omgeving. ,,Kijk naar Virgil van Dijk van het Nederlands voetbalteam. Zijn gebaar met dat trainingsjasje over de schouders van dat meisje in ons land is aangeslagen."
Het gemis van Alec Wintering lijkt bij Dutch Windmills meer en meer door te wegen. Wintering op de foto in actie tegen Robert Krabbendam in zijn beste wedstrijd uit bij Feyenoord Basketball Rotterdam (Foto overgenomen van de DBL-site, aldaar veel meer foto's)
Niet alleen was er in de stand van de
DBL voor deze wedstrijd een flink verschil tussen Dutch Windmills
Dordrecht(5W:4L) en Feyenoord Basketball Rotterdam(3W:8L), Windmills
startte zijn reeks van vijf winstwedstrijden uit in Rotterdam met een
forse 60-77 uitslag. Toch is er sindsdien heel wat veranderd,
waardoor de wedstrijd van zondag belangrijker was dan je op het
eerste gezicht zou zeggen, en dat belang zat hem vooral in de manier
waarop de winstwedstrijden (van in ieder geval de Dordtenaren) werden
gespeeld. Wat ook een aanzienlijke rol speelde; de veranderingen in
de teamsamenstellingen van beide teams. Waar Dutch Windmills de in de
uitwedstrijd uitstekend spelende Alec Wintering kwijtraakte en
verving door de eerder nog niet speelgerechtigde Roel van Overbeek,
verving Feyenoord een matige Lashard Anderson door een stukken
positievere Sam van Dijk en voegde het onder andere de allround
productieve Trevor Setty toe aan het team. Tenslotte vertekenden het
wedstrijdschema en de ontwikkeling van het teambasketball het beeld;
Dordrecht had vijf winbare wedstrijden op rij en won ze alle vijf en
zit nu in een heel zwaar deel van het schema, Rotterdam startte de
competitie terwijl het nog lang niet klaar was als team en won van
niemand, maar kwam de laatste vijf wedstrijden op gang en won er
daarvan drie.
De wedstrijd van zondag zou er dus best
wel eens een kunnen blijken te zijn tussen twee clubs die gaan
knokken om de vijfde plaats.
Nog even terug naar hoe Dutch Windmills
de reeks van vijf overwinningen boekte. Dat deed het steeds door goed
als team te verdedigen en aan te vallen, in het tweede deel van de
wedstrijd de intensiteit flink op te schroeven, en dan fast-breakend
en met scherp schietend de tegenstanders op flinke achterstanden te
zetten. Opvallend was dan veelal ook dat de scorende rollen in
verschillende fasen van die wedstrijden door verschillende spelers
werden vervuld. Sinds ook de topteams van de DBL als tegenstanders op
het programma staan is dat aan het veranderen; zowel verdedigend als
aanvallend klikt het net iets minder en vaker dan tijdens die
winstreeks zoeken spelers het in individuele acties, met meer
balverlies tot gevolg, waarbij in de cruciale fases van de
wedstrijden dan ook nog eens minder accuraat wordt afgewerkt. Tegen
Feyenoord de kans om de positieve draad weer op te pakken.
Geert Hammink startte de wedstrijd met
Jito Kok, Shavon Coleman, Pim de Vries, Ryan Richardson en Roel van
Overbeek. Richard den Os zette daar Justin Gordon, Coen Stolk, Trevor
Setty, Rens van Ravenstein en Sam van Dijk tegenover. Na over en weer
missers en balverlies, was de eerste score voor Rotterdam; Sam van
Dijk met een assist op Rens van Ravenstein voor een layup. Dezelfde
Sam van Dijk maakte er met een driepunter 0-5 van. Pim de Vries zette
na ruim twee minuten de eerste drie Dordtse punten op het bord met al
zijn derde schot in de beginfase. Vanaf dat moment was het verschil
in het eerste kwart nooit groter dan vier punten, met om en om betere
fases voor beide teams. Het eerste kwart eindigde bij 17-20.
In het tweede kwart hetzelfde beeld; er
wordt stevig en intens gespeeld, maar er gaat ook het nodige fout en
mis aan beide kanten. Feyenoord vrijwel steeds op enkele punten
voorsprong. Laat in de eerste helft lijkt het momentum even de
Dordtse kant op te gaan -even, niet lang- bij rust is er weer
evenwicht: 32-32. Opvallend aan Dordtse kant dat Shavon Coleman -die
donderdag in Leiden in de eerste helft de ene na de andere driepunter
maakte- nauwelijks scoorde en dat Roel
van Overbeek naast goed spelverdelen nu ook scorend doorkwam(8
van zijn 13 punten voor rust). Bij Rotterdam speelden de nieuwelingen
Sam van Dijk, Rens van Ravenstein en Trevor Setty allemaal een
belangrijke rol.
Het begin van de tweede helft was
duidelijk voor Dutch Windmills; Coleman onder het bord op assist van
van Overbeek, Ryan Richardson met een driepunter en layups van
Richardson en de Vries, waar Feyenoord slechts een layup van Michael
Kok tegenover zette. Dat leidde tot een 41-34 tussenstand en dat
verschil had kunnen groeien. De Windmills leken dus hun winnende
basketball terug te vinden. Maar dat gebeurde niet; vooral Setty,
maar ook Michael Kok, van Ravenstein en de kleine Montaguti trokken
de stand toch weer naar een Rotterdamse voorsprong. Met een drietje
voor het einde van het derde kwart verkleinde Richardson het gaatje
tot 52-53, maar het Dordtse momentum was toen al weg, en het kwam ook
niet meer terug.
De wilskrachtige Emanuele Montaguti
startte met een lastige driepunter een 0-9 run van de Rotterdammers,
die pas stopte met een drietje van van Overbeek op assist van Jito
Kok; 55-62. Het was niet zo dat er geen kansen waren voor Windmills;
tussen 58-62 met 6m02s op de klok en 2m45s toen Setty er met vrije
worpen 58-64 van maakte, lagen ruim drie minuten waarin de wedstrijd
alle kanten op had gekund. Maar met twee punten(van Richardson) in de
laatste zes minuten van een spannende wedstrijd is het lastig winnen.
Dutch Windmills vond zijn winnende basketball dus nog niet terug, en
Feyenoord Basketball kon zijn voorzichtige opmars wel continueren. De
drie nederlagen meer van Rotterdam zijn nog niet zomaar weggepoetst,
maar als Dordrecht de mooie vijfde plaats vast wil houden, dan zal
het dat winnende teambasketball van die reeks van vijf terug moeten
vinden. En met op korte termijn nogmaals ZZ Leiden en Donar op het
programma, betekent dat dat de eerstvolgende uitwedstrijd tegen Den
Helder Suns zwaar weegt. Feyenoord heeft dezelfde tegenstanders in
een iets andere volgorde; het blijft dus nog wel even spannend.
Roel van Overbeek tegen Den Helder Suns(Foto overgenomen van de DBL-site)
INTERVIEW: Leer Ze Kennen Die Dutch Windmills
Roel van Overbeek werd ineens de startende PG
voor Dutch Windmills
De Dutch Windmills Basketball Dordrecht
hebben er een kwart van het reguliere seizoen opzitten.
Op dit moment zijn er negen wedstrijden
gespeeld en staat de teller op Winst 5:4 Verlies en staat de nieuwe
club bovenaan de middenmoot.
Columnist Aart Dekker vond het hoog
tijd dat de (potentiële) aanhang uit Dordrecht en wijde omgeving kan
kennismaken met alle Windmills, te beginnen met de spelers. Daarom
maakt hij een zijstapje van zijn primaire stiel als columnist en
interviewt hij de spelers voor een eerste kennismaking.
Het derde portret is dat van Roel van
Overbeek. Hij speelde vorig seizoen voor Basketball Academie Limburg,
en die club gaf hem aanvankelijk niet vrij voor de overstap naar
Dordrecht. De Jeugd-international -die nog niet zolang geleden 18
jaar oud werd- was voor het eerst speelgerechtigd in dezelfde
wedstrijd waarin Alec Wintering een ernstige beenblessure opliep,
sinds dat moment is hij de startende PG van de Dutch Windmills en
doet dat goed.
Het interview begon met een digitale
lijst met vragen(Q's), waarbij Roel beknopt maar volledig
antwoorden(A's) gaf.
In het face2face interview dat volgde in de vorm van een
dubbelgesprek waaraan ook teamgenoot Alec Wintering meedeed toonde
hij zich een rustige maar besliste persoon.
Afgelopen donderdag stond hij de eerste
36 minuten van de wedstrijd zonder wissel op het veld. (AD)
Topbasketball:
spelers portret
Q: Naam
Roel van Overbeek
Q: Shirtnummer
5
Q:
Lengte
Q: Groei je nog?
1m87
Een beetje.
Q: Gewicht
76.5kg
Q: Positie (PG,SG,G,
etc.)
PG
Q: In welk jaar ben
je geboren?
2000
Q: Wie is je vader?
Pieter van Overbeek
Q: Wie is je moeder?
Henriëtte van
Overbeek
Q: Heb je broers?
Hoe heten ze?
Ja: Jeroen(26) en
Marijn(16)
Q: Heb je zussen?
Hoe heten ze?
Een:
Laura(30)
De oudste twee
hebben een andere vader.
Q: Wie van je vader,
moeder, broers, zussen basketbalt / basketbalde ook? En bij
welke club of clubs?
Niemand uit mijn
familie heeft eigenlijk een basketball verleden. Mijn broer
heeft volgens mij een jaartje gebasketbald in Oirschot.
Q: In welke
stad/dorp ben je opgegroeid?
Oirschot
Q: Naar welke
scholen ging en ga je?
Ik
heb vorig jaar mijn VWO afgerond bij het college in Weert. TU
Eindhoven, Biologie, misschien later door, maar dan andere
studie.
Q: Op welke leeftijd
begon je met basketball?
8
Q: Bij welke clubs
heb je gespeeld en speel je nu?
Ik ben begonnen bij
BV Rooi in Sint Oedenrode, omdat er in mijn eigen dorp geen
club was. Daarna heb ik een aantal jaar op dubbele licentie
gespeeld bij Sint Oederode en in Oirschot omdat daar toen wel
een team kwam. Vervolgens heb ik een jaartje in Eindhoven
gespeeld en daarna ben ik naar Weert gegaan. Nu speel ik voor
de Dutch Windmills.
Q: In welke teams
heb je gespeeld en speel je nu?
BV
Rooi
Oirschot
Almonte
BAL/BSW
Dutch
Windmills
Nationale
Jeugdselecties.
Q: Wie waren je
coaches en wie is/zijn het nu?
Radenko
Varagic
Koen
van Gerwen
Chris
van Dinten
Hylke
van der Zweep
Heel
even Paul Vervaeck
Geert Hammink
Q:
Van welke coach/coaches leerde je het meest, en waarom?
Q: Vertel eens wat
meer over Radenko; ik ken hem nog niet echt, maar ben onder
de indruk van progressie die spelers bij hem maken.
Tot
nu toe heb ik het meest geleerd van Radenko. Vooral het
inzicht en het lezen van het spel. Daarnaast leerde hij mij
ook om altijd met strijd te spelen.
Hij
corrigeert elke fout door het stoppen van het spel. Dat is
in het begin moeilijk maar het went, en je maakt zeker niet
meer diezelfde fout.
Q: Wat heb je
geleerd bij je club in het afgelopen jaar? Waarom is wat je
geleerd hebt, belangrijk voor je?
Zoals ik al zei: het
inzicht en lezen van spelsituaties, als Guard zijnde moet je
natuurlijk je teamgenoten kunnen bedienen en juiste
beslissingen maken.
Q: In welke
Nationale Jeugd Teams heb je gespeeld?
U14, U16(1x),
U18(2x), maar de laatste keer viel ik geblesseerd uit.
Q: Wie waren je
coaches in die Nationale Jeugd Teams?
Hylke
van der Zweep
Koen
van Gerwen
Chris
van Dinten
Wierd
Goedee
Paul Vervaeck (die
doet het zoals Radenko, tactisch goed).
Q: Wat was je meest
memorabele wedstrijd/resultaat met een Oranje team, in
positieve zin? En waarom?
Afgelopen zomer kon
ik helaas niet meespelen toen het U18 team Europees kampioen
werd, ik ben er wel naar toe geweest om ze te supporteren en
het voelde toch een beetje alsof ik bij het team hoorde, maar
dit had natuurlijk iets minder waarde omdat ik zelf niet heb
kunnen spelen.
Zelf spelend met de U18 tegen Zweden.
Dat was een wedstrijd die we met 7 punten moesten winnen om
door te stromen naar de laatste acht. Uiteindelijk wonnen we
die wedstrijd met 8 verschil.
Q: Wat was je meest
memorabele wedstrijd/resultaat met een Oranje team, in
negatieve zin? En waarom?
Met de U16 verloren
we van Wit-Rusland waardoor we niet naar de laatste acht
konden en dus niet meer konden strijden voor promotie.
Q: Wat betekent
spelen in Oranje voor jou, en waarom?
Het geeft toch een
soort van trots. Het is iets waar je het hele jaar voor werkt
en als je dan bij de beste twaalf spelers van jouw
leeftijdsgroep hoort en je land mag vertegenwoordigen geeft
toch een specialer gevoel dan spelen in clubverband.
Q: Wat zie je als je
sterkste punt / punten in het basketball, en waarom?
Ik denk dat ik
altijd vrij hard speel en dat ik een slimme speler ben.
Q: Op welke punten
wil je jezelf verbeteren, en waarom?
Nog heel veel
dingen. Fysiek wil ik me op heel veel vlakken ontwikkelen.
Sterker worden, explosiever, sneller, hoger kunnen springen,
beter zijn in contact situaties. Daarnaast zal ik nog erg aan
mijn schot moeten werken en ik wil mijn decision-making
verbeteren.
Q: Wat wil je
bereiken in het basketball, de komende 12 maanden? En hoe wil
je dat bereiken?
Persoonlijk wil ik
bovengenoemde punten verbeteren en dat zal moeten gebeuren
door elke dag hard te werken. Met de Dutch Windmills willen
we uiteraard de Play offs halen en kijken hoe ver we daarin
kunnen komen. Op het eind van het jaar hoop ik natuurlijk
deel uit te maken van de nationale jeugdselectie U20 en
willen we natuurlijk weer strijden voor promotie naar de
A-divisie net als afgelopen jaar met de U18.
Q: Wat wil je
bereiken in het basketball, over 3 tot 5 jaar? En hoe wil je
dat bereiken?
Over 3 tot 5 jaar
hoop ik bij een topclub in Nederland te spelen of de stap
naar het buitenland gemaakt te hebben.
Q: Wat wil je
bereiken in het basketball, over 5 tot 10 jaar? En hoe wil je
dat bereiken?
Dan hoop ik in het
buitenland te spelen in bijvoorbeeld België of Duitsland.
Q: En wat wil je
bereiken na je carrière als speler?
Dat is een hele
goeie vraag. Precies weet ik het nog niet, maar het zal
waarschijnlijk iets zijn in de richting van basketball,
misschien als coach of op een andere manier.
Q: Waar ben je je
ouders het meest dankbaar voor, in relatie tot basketball?
Dat ze mij nooit
gepusht hebben, maar wel altijd ondersteund. Terwijl ze
het altijd druk hebben met de boerderij (koeien).
Q: Kan je vertellen
wat je allemaal doet en laat voor het basketball?
Mijn hele
levensstijl is eromheen gebouwd, basketball staat op een en
de rest zal daarvoor moeten uitwijken.
Q: Favoriete site /
channel / vlog etc. op Internet:
Dan kom je toch uit
bij de sociale media.
Q: Beste gewoonte:
Strijden en
doorzettingsvermogen.
Q: Slechtste
gewoonte:
Teveel focussen op
basketball. Het leven bestaat niet alleen uit basketball.
Q: "Ik zou
graag een dag willen ruilen met . . . omdat . . ."
Luka Doncic, een
groot Europees talent met geweldige fundamentals(nu in de
NBA, AD).
Q: "Mijn
ultieme droom is: . . ."
Spelen in de
Euroleague en dan maakt het niet uit waar.
Q: Favoriete sporter
(buiten het basketball):
Eliud Kipchoge de
marathonloper (houder van het Wereldrecord) vanwege zijn
instelling.
Q: "Ik zou wel
een avondje willen stappen met . . . omdat . . ."
Ik
houd eigenlijk niet van stappen, maar als het moet dan met
Geraldine Kemper. Ziet er natuurlijk goed uit en heeft een
leuke persoonlijkheid.
Op mijn verzoek legt
hij aan Alec Wintering uit wie dat is en wat het programma
'Spuiten en Slikken' inhoudt(AD).
Q: "Mijn
levensmotto is: . . ."
Levensmotto wil ik
niet zeggen, maar deze uitspraken doe ik wel vaker: ´Het
doel van communiceren is dat je mekaar begrijpt´ en ´je
kunt meer dan je hoofd denkt´.
Q: Hoe kijk je aan
tegen de DBL, zoals die nu is?
Ik denk dat er
verbetering in zit, maar dat tien teams voor een
professionele basketball competitie erg weinig is. Ik zie het
liever naar zestien gaan.
Q: Wat zou er moeten
gebeuren, om van de DBL een zeer aantrekkelijke en
succesvolle League te maken?
De DBL zal eerst in
de breedte moeten gaan groeien door naar bijvoorbeeld zestien
teams te gaan. Dat betekent dat er in de jeugd geïnvesteerd
moet worden, anders zijn er niet voldoende Nederlandse
spelers.
Q: Welke tips heb je
voor clubs die in de DBL spelen (of daar naartoe willen),
voor het DBL bestuur, en voor de NBB?
Geef jonge spelers
de kans.
Q: Welke steden /
clubs zouden ook in de DBL moeten gaan spelen, en waarom?
Zoals ik al zei zou
het mooi zijn als de DBL naar zestien teams groeit. Dit moet
zeker mogelijk zijn met clubs uit bijvoorbeeld Eindhoven,
Utrecht, Den Haag, Haarlem, etc.
Roel van Overbeek in actie voor de Orange Lions Jeugd(Foto: Fiba.com)
**
Eerder verschenen Spelersportretten van de Dutch Windmills Dordrecht:
# #7 Pim de Vries -'Oer-Bosschenaar Pim de Vries wil op Eigen Benen Staan bij DW' --- Hier ---
# #13 Jito Kok - 'Globetrotter Jito Kok is een Steal voor de Dutch Windmills' --- Hier --- #
In de negentiende eeuw schminkte de blanke Amerikaanse
komediant Thomas Rice zichzelf om tot de zwarte stalknecht Jim Crow en
trok langs de theaters. Is de Nederlandse Zwarte Piet een rechtstreekse
afgeleide van deze blackface-cultuur?
Het originele artikel op Groene.nl, en nog veel meer over dit thema en andere onderwerpen --- Hier ---
Hoogste tijd om een stap
opzij te doen en terug te gaan naar het verleden, een verleden nog
voorbij het goedheilig jaar 1850, toen de Amsterdamse onderwijzer Jan
Schenkman zijn kinderboek Sint Niklaas en zijn knecht publiceerde.
Op een ander continent loopt rond 1825 een blanke Amerikaanse
jongeman rond in wat dan bekend staat als het commerciële district van
New York, de Lower East Side. Het is een buurt waar zowel blanken als
(vrije) zwarten wonen, en beide groepen hebben gemeen dat ze niet tot de
welvarende stand van de stad behoren. Thomas Rice moet zijn zwarte
medeburgers dagelijks zijn tegengekomen, het straatbeeld daar is dan al
multiraciaal. De bevolking bestaat uit kleine handelaren, ambachtslieden
en een groot aantal ‘gelukzoekers’ die hun heil in de metropool hopen
te vinden. Thomas Dartmouth Rice, zoals zijn volledige naam luidt, heeft weinig
opleiding gehad, als tiener vindt hij even emplooi als houtbewerker,
maar dan ontdekt hij een talent dat meer hout snijdt: hij is in staat
mensen te amuseren en te entertainen. Je zou Thomas Rice een stand-up
comedian avant la lettre kunnen noemen. Hij vertelt verhalen en
anekdotes, de kring van toehoorders groeit en groeit, er volgt applaus,
en soms ook wat geld. De jongeman die een matig houtbewerker was heeft
zijn roeping gevonden. De jonge heer is een acteur, een man van het
theater.
'Sint Kama', Kamagurka uit de Groene Amsterdammer 29-11-2017
Hij is nog net geen twintig wanneer Thomas Rice besluit zijn grenzen
te verleggen, letterlijk, door op tournee te gaan – al klinkt dat wat
grandioos voor een man in z’n eentje op reis zonder impresario of
roadies. Hij verlaat New York en trekt rond in de zuidelijke staten –
dit alles nog ruim voor de Amerikaanse Burgeroorlog (1861-1865) en de
afschaffing van de slavernij. Zijn grootsteedse bravoure valt op in de
landelijke streken, hij is duidelijk niet from the South en zo
blijft het ook onduidelijk uit welke sociale laag die Rice afkomstig is.
Hij kent een bescheiden succes met zijn conference over George
Washington, de eerste Amerikaanse president (van 1789 tot 1797), over
wie Rice allerhande intimiteiten debiteert. George Washington zou
namelijk een zeer goede vriend van zijn vader zijn geweest. First hand information. Het publiek smult.
Maar zijn eigenlijke ‘fortuin’ vindt Rice gewoon in de straten in het
zuiden: daar komt hij veelvuldig in aanraking met slaven en
slaafgemaakten, zo afkomstig van de plantages. Rice moet meteen het
grote verschil hebben opgemerkt tussen deze mensen en de zwarte New
Yorkers die hem vertrouwd waren. Hij wordt een niet onverdienstelijk
imitator van hun taal, het plantage-Engels, hij maakt zich de bewegingen
en danspassen eigen, die hij als ‘typisch zuidelijk zwart’ herkent, en
begint de deuntjes en de liederen te herkennen die hij onderweg hoort.
Thomas Rice is bezig al rondtrekkend een ongediplomeerde antropoloog
van de zuidelijke zwarten te worden. Vast staat dat hij rond 1830 op het
toneel staat in Louisville, Kentucky, waar hij als de blanke man met
het zwart geschminkte gezicht, bewerkt met gebrande kurk, een personage
op de planken zet dat hij Jim Crow heeft gedoopt. Thomas Rice heeft zijn
succesformule gevonden en die heet kortweg: blackface.
Rice zelf heeft in interviews altijd beweerd dat hij ‘zijn’ Jim Crow
letterlijk op straat heeft gevonden. Aan de achterkant van het theater
in Louisville was een balkon, waar de acteurs zicht hadden op de stallen
waar slaafgemaakten als knechten werkten. Naar eigen zeggen raakte Rice
gefascineerd door één man in het bijzonder: een oudere, zwarte
stalknecht met een mank been en een misvormde schouder. Terwijl hij zijn
dagelijkse werkzaamheden verrichtte zong hij en voerde een kreupel
dansje uit. Rice moet op een goede dag op de man zijn afgestapt, die Jim
bleek te heten en die volgens de overlevering toebehoorde aan ene
Mister Crow. Zo zou Rice aan zijn toneelpersonage Jim Crow zijn gekomen,
een naam die later een belangrijke rol in de Amerikaanse geschiedenis
zou gaan spelen via de beruchte ‘Jim Crow’-wetten – vernoemd, wrang
genoeg, naar deze anonieme zuidelijke slaaf.
'Sint Kama', Kamagurka uit de Groene Amsterdammer 29-11-2017
Maar op dit moment is Jim Crow nog een zwarte stalknecht te
Louisville, en Rice de man die zijn ideale ‘typetje’ heeft gevonden. De
gelapte schoenen, de verweerde oude jas en de strooien hoed van Jim Crow
neemt Rice precies zo over op het toneel, en ook het lied en het dansje
van de man worden door de acteur geperfectioneerd. Het zal de grootste
hit worden van Thomas Rice, de buitgemaakte act van een zwarte slaaf uit
het zuiden die bekend komt te staan onder de titel Jim Crow Jump. ‘Weel about and turn about and do jis so/ Eb’ry time I weel about I jump Jim Crow.’
Rice schminkt zijn gezicht zwart, zet een grote zwarte pruik met
krullen op zijn hoofd, daaroverheen de strooien hoed en een sensatie is
geboren. Vervolgens gaat Rice met zijn Jim Crow-creatie naar New York,
waar hij zo’n jaar of tien zal optreden in het Old Park Theatre – al die
tijd uitverkochte zalen. De performer wordt rijk en beroemd, hij treedt
zelfs op in Londen. In 1838 noteert The Boston Post: ‘De twee meest populaire figuren in de wereld van nu zijn koningin Victoria en Jim Crow.’
Denk vooral niet dat jullie gelijk zijn aan blanken – ook al kleed je je nog zo verfijnd, en zijn je manieren grootsteeds
Andere zwart geschminkte blanke acteurs zetten het Jim Crow-personage ook op het repertoire. Rond 1840 duiken overal de zogenoemde Minstrel Shows op, ensembles van black faced
acteurs die het leven van de zuidelijke zwarte slaven parodiëren. Bij
het geluid van de banjo, met tamboerijn en been-castagnetten, wordt er
gezongen in het ‘neger-Engels’. Steeds snijdender wordt het stereotype:
Jim Crow is dom, kinderlijk, onnozel. Zo’n slaaf die telkens probeert
watermeloenen te stelen en die er tegelijkertijd een onverklaarbare
liefde voor zijn meester op nahoudt. De schrijfster Toni Morrison
spreekt in dit verband van ‘romancing slavery’, de roze gloed
die aan slavernij wordt toegevoegd. Jim Crow wordt in die jaren een
naïeve hansworst die zich niet alleen schikt in zijn slavenbestaan, maar
die ook nergens anders voor geschikt is.
Thomas Rice valt de dubieuze eer toe door zijn opvolgers beschouwd te
worden als de vader van de blackface-performance. Tot het einde van de
negentiende eeuw zullen de Minstrel Shows onverminderd populair blijven.
Rice is dan al dood, hij sterft in 1860. Zijn collega-perfomers brengen
dan geen eer aan Thomas Dartmouth Rice, maar aan Thomas ‘Daddy’ Rice,
de bedenker van een genre, de vader van de Minstrel Show, de eerste die
de goedgemutste, slaafgemaakte neger op het toneel bracht.
Rice’s performance kun je met een beetje goede wil nog als ‘naïef’
afdoen. Zo kende hij ook een blackface-act van een vrije ‘negerdandy’,
waarin de man zingt: ‘An’ I caution all white dandier not to come in my way/ For if dey insult me, dey’ll in the gutter lay.’
Hier klinkt de stem van een zelfbewuste zwarte man, die niet van plan
is zich ondergeschikt te maken aan zijn blanke landgenoten. De echte
naargeestige, want politiek racistische toon wordt getroffen door Rice’s
opvolgers. Zij vormen ook zijn ‘negerdandy’ om tot een verwaande zwarte
man, die bekend komt te staan als Zip Coon: een aanmatigend figuur, een
‘uppity black’ zogezegd, die zich veel deftiger en eloquenter
voordoet dan hij kan waarmaken. Zip Coon groeit dan uit tot een
waarschuwing aan alle vrije zwarten: denk vooral niet dat jullie gelijk
zijn aan blanken – ook al kleed je je nog zo verfijnd, en zijn je
manieren grootsteeds.
Het gebeurt in de negentiende eeuw vaker dat nieuwkomers in de
Amerikaanse samenleving, zoals de Ieren en Italianen, in karikatuurvorm
op de Amerikaanse podia belanden. Stereotypering is een lot dat bijna
elke migrant voor kortere of langere tijd wacht. Met dit verschil:
zwarte Amerikanen waren uiteraard geen migranten, maar mensen die tegen
hun wil naar het Amerikaanse continent waren gehaald en er van meet af
aan deel van uitmaakten. En, niet onbelangrijk: de karikatuur van Jim
Crow zal veel langer standhouden dan de andere etnische
stereotyperingen. Jim Crow wordt synoniem met de slaaf, de neger, de
tweedehands mens. In een machtige beweging komen zo alle zwarte
Amerikanen, slaafgemaakten en vrijen, onder verdenking te staan van een
onverbeterlijke onnozelheid, die vraagt om een ferme blanke hand.
Eerder schreef ik in De Groene een profiel van Uncle Tom,
de religieuze, intens goedmoedige en moreel gedreven slaaf die Harriet
Beecher Stowe tot haar hoofdpersoon maakte in haar roman, die bedoeld
was als een aanklacht tegen het slavernijsysteem. In latere
bootlegversies voor het toneel, waarin Uncle Tom door black faced
acteurs wordt gespeeld, zal de aard van Tom veranderen; in populaire
Minstrel Shows verschijnt de man als infantiel, goedgelovig en onnozel,
een groot kind dat ouderlijke, blanke begeleiding nodig heeft. Stowe’s
aanklacht tegen slavernij wordt zo omgevormd tot een bewijs dat
slavernij nodig is en onontbeerlijk – juist voor de Uncle Toms van de
wereld.
Ook Jim Crow ondergaat in de loop van de jaren deze ideologische
spoeling en eindigt als de naamgever van het dubieuze Jim
Crow-wettenstelsel dat de zuidelijke staten na hun nederlaag tijdens de
Burgeroorlog invoerden om zwart en blank toch gescheiden te houden,
gesegregeerd, als in de ‘goeie ouwe slaventijd’. Jim Crow stond voor de
aangeboren inferioriteit van de ‘neger’, en het feit dat zo iemand zijn
nederige plaats moest kennen. Zo voerde de stad New Orleans in 1890
gescheiden treinvervoer in voor blanken en zwarten, met een beroep op
Jim Crow. Er zouden tal van maatregelen volgen, van aparte ingangen voor
theaters, een verbod op toegang tot ‘blanke’ restaurants en gescheiden
drinkfonteintjes.
Alle blackface-varianten van Jim Crow tot Uncle Tom krijgen een
uitgesproken politieke lading in de aanloop naar, tijdens, en na de
Amerikaanse Burgeroorlog, wanneer de zuidelijke staten zich vastbijten
in hun recht om slaven te houden voor hun plantage-economie.
De lijn van blackface naar Jim Crow naar ontmenselijking en
onderdrukking van zwarte Amerikanen is niet moeilijk te trekken. Ook het
idee dat een ‘neger’ ten diepste een slaaf is en blijft, ook als hij
vrij is, valt aan de hand van Jim Crow te legitimeren. Jim Crow is de
negerslaaf, zonder zijn slaaf-zijn stort het personage in.
Toch heeft ‘blackface’ op een bittere manier ook voor mogelijkheden
gezorgd: zwarte acteurs die tot een blank publiek wilden doordringen
konden die stap lange tijd alleen maar maken wanneer zij aan blackface
deden. Zo’n zwarte man schminkte zich dan zwart, en kon daarna in een
‘gemengd’ gezelschap optreden. Een ander dubbelzinnig voorbeeld is
William Henry Lane, de zwarte entertainer die midden negentiende eeuw de
tapdance bedacht. Hij begon noodzakelijkerwijs als blackface, maar
oogstte zo veel succes dat hij later ongeschminkt het toneel op kon.
Kleine dubbelzinnigheden in een verder ondubbelzinnig racistisch
verleden.
Op Schiphol is Zwarte Piet al jaren uit den boze: de directie is als de dood haar wereldreizigers voor het hoofd te stoten
De grote vraag: is de
Nederlandse Zwarte Piet een rechtstreekse afgeleide van de blackface- en
Minstrel-cultuur zoals die in de Verenigde Staten en trouwens ook in
Groot-Brittannië opgeld deed? Die lijn is veel minder vanzelfsprekend dan
anti-Zwarte-Piet-activisten willen doen geloven, en veel minder
vergezocht dan de pro-Zwarte-Piet-brigade in Nederland wil zien. Er is
die overdonderende overeenkomst die Amerikanen en Britten meteen
opmerken, en die ze als een graat in de keel steekt: blanke man schminkt
zich zwart, tot en met zijn hals en handen aan toe, en hangt de neger
uit. De neger die ook nog eens knecht is. Dit is blackface: geen twijfel
mogelijk. En blackface staat voor het slavernijsysteem, voor de Jim
Crow-wetten, voor de segregatie van blank en zwart die de jure pas werd
afgeschaft met de ondertekening van de Voting Rights Acts in 1965 (!).
Meer dan een eeuw sijpelden het stereotype van Jim Crow en blackface
door in de populaire Angelsaksische en ook Europese cultuur, via
(stomme) films, advertenties, toneel en variété (Broadway), stripboeken
en huishoudelijke verpakkingen. Een veelzeggend voorbeeld: van 1958 tot
1978 zond de bbc in Groot-Brittannië met veel succes The Black and White Minstrel Show uit. Light entertainment
werd het genoemd. Er waren blanke countryzangers en zwart geschminkte
blanke acteurs – blackfaces kortom. Het geheel werd op smaak gebracht
met zang en dans en uitbundige kostuums. In de kerstaflevering uit 1981
van de roemruchte comedyserie Are You Being Served komt een blackface-personage voor. Een en ander behoort veel minder tot een lang begraven verleden dan velen willen geloven.
Blackface geeft de illusie dat zwarte mensen aanwezig zijn en tot het
publieke domein behoren, in reclames en films, terwijl meteen ook de
geruststelling wordt gegeven dat alles maar een spel is, een farce. Ook
die zwarte man is gewoon, vanzelfsprekend blank. It’s a white world, in the end.
Dat het fenomeen blackface zoveel doordringender is geweest in de
Angelsaksiche (en Caribische) wereld dan in de continentaal Europese,
heeft alles te maken met de aanwezigheid van zwarte bewoners in een
land. In Amerika was het blanke publiek bekend genoeg met de ‘neger’ om
de karikatuur meteen te herkennen en te begrijpen. Ook Groot-Brittannië
kende, veel eerder dan continentaal Europa, zijn zwarte migranten, die
op hun beurt weer Britse staatsburgers werden. Het blackface-fenomeen
was in die landen op grotere schaal aanwezig dan in Nederland, maar ook
het protest tegen blackface greep veel eerder om zich heen, vanwege een
kritische massa van zwarte Britten, afkomstig uit Afrikaanse landen en
het Caribisch gebied, die zich vernederd en geridiculiseerd zagen.
Vandaar de onthutste en zelfs uitgesproken agressieve reacties die Sunny Bergman oproept in haar documentaire Zwart als roet
(2014), wanneer zij als Zwarte Piet in een Londens park wandelt. Zou je
dat dramatische effect naar Nederland willen vertalen, dan moet je
denken aan een groepsverkrachting in een winkelstraat. ‘Onze’ Zwarte
Piet geldt aan de andere kant van de Noordzee nu als aanstootgevend en
volledig onacceptabel. Ook op ons eigen internationale stukje Nederland,
op Schiphol, is Zwarte Piet al jaren uit den boze: de directie is als
de dood haar wereldreizigers voor het hoofd te stoten.
Het is waarschijnlijk dat Zwarte Piet een veel minder rechtstreekse
relatie met de slavernijgeschiedenis kent dan de Amerikaanse blackface
en Jim Crow. Het VN-rapport uit 2015 waarin ‘Black Pete’ een ‘vestige of slavery’
(overblijfsel van de slavernij) wordt genoemd, is op z’n minst
onnauwkeurig. Wordt hier Zwarte Piet bedoeld of blackface? Worden ze aan
elkaar gelijk gesteld? Alleen al de kleren van Piet, afgezet tegen de
vodden van Jim Crow, lijken die stelling te ontkrachten.
Anderzijds: het traditionele Koeterwaals van Piet heeft
overeenkomsten met het pidgin-Engels van Jim Crow. Misschien gaat de
herkomst van Zwarte Piet historisch terug tot de Moren; misschien vormen
landlopers en vagebonden de inspiratiebron, of een zwarte inlandse
duivelsfiguur. Vast staat dat een toenemend aantal zwarte, gekleurde en
ook blanke Nederlanders niet meer onbeschaamd en onschuldig naar dit
fenomeen kan kijken. En onschuld valt maar één keer te vergeven, die
komt niet weerom.
Ook als de inborst van Zwarte Piet niet intrinsiek racistisch zou
zijn is deze figuur bezig dit land te ontgroeien. En wel omdat Nederland
veranderd is, en inmiddels geen officieuze ‘staatskleur’ (blank) meer
kent. Zwarte Piet is misschien niet begonnen als omineuze figuur, hij is
het wel geworden. Er zullen etymologen zijn die heel precies het verschil tussen Zwarte
Piet, blackface en Jim Crow gaan uitpluizen. En misschien valt er voor
een van beide kampen, pro- en anti-Zwarte Piet, een heilig gelijk te
vergeven. Het zal het gelijk zijn van de voetganger die overreden wordt
door een automobilist, terwijl hij toch echt op een zebrapad stond. Hij
zal rusten in zijn gelijk. In de vergelijking tussen Zwarte Piet en
blackface is praktisch gesproken deze inductieve redenering van belang,
die in het Engels ook wel bekend staat als de duck test. ‘If it looks like a duck, swims like a duck, and quaks like a duck, then it probably is a duck.’
Via dit Hoekje van mijn Blog, ben ik Boeken-Handelaar;
Te Geef Boek: Gratis/Tegen Verzendkosten(ophalen gratis) bij mij te verkrijgen Boeken, eBooks:
-TTD-Manifest 'Het Begon op Straat, Eindigt het ook weer op Straat'(2001, .pdf, voor de Early-birds, 1e 100 Gratis)
Zoek Boek: als je een specifiek Boek, tegen een Goede Prijs Zoekt, kan je dat -Hier- melden. Ik ga op Zoek, als ik binnen 2 weken iets voor je gevonden heb, hoor je dat.
Stef Bos zingt in 'Papa' "Misschien ben ik niet geworden wat jij wou". Mijn Pa zag in mij een in Wageningen opgeleide Ir; ik koos de IT. Waarschijnlijker alternatief: dat ik --naast duursporter (hardlopen, schaatsen, langlaufer, (berg-) wandelaar, en basketballer-- organisator, journalist, en/of cabaretier was geworden...
Ik ben een nogal idealistisch ingestelde persoon met een sociale inslag en probeer daar invulling aan te geven door mezelf in te zetten als vrijwilliger; iets doen voor anderen. Met een achtergrond die van jongs af aan het beoefenen van de prachtige sport Basketball omvatte, ligt het vrijwilliger zijn in het basketball natuurlijk voor de hand. Ik begon daar al jong mee, en ben daar tot de dag van vandaag (inmiddels al tientallen jaren). In al die jaren heb ik al van alles gedaan: vrijwilligersfuncties binnen Clubs, de Landelijke en Rayonale Bond, en heb daarnaast zelfstandig allerlei Toernooien, Wedstrijden en andere Activiteiten georganiseerd. Daarnaast schrijf ik ook over basketball in diverse Media. Tenslotte is mijn passie het vinden en helpen ontwikkelen van (Jeugdig Basketball-) Talent.
"Beste vriend, ik schrijf je een lange brief, want ik heb geen tijd om een korte te schrijven."Johann Wolfgang von Goethe Schrijven als hulpmiddel en uitlaat-klep, het duurde lang voor ik het doorhad; Schrijven werkt voor mij! Ik kan er mijn emoties mee kanaliseren, gedachten door ordenen en (beter door) overbrengen op anderen. Het gaat dan vaak om Basketball (belangrijk in mijn leven), Politiek (zowel een grote ergernis als betrokkenheid voor mij), Muziek, Cabaret, Boeken en Film, en alles dat met mensen te maken heeft zijn ook hobby's en/of fascinaties van me.
Nevendoel van Aart's Blog
Ik ben van mening dat er vandaag de dag te weinig gelezen wordt; kranten, magazines en lange diepgravende artikelen op het Internet...
Alhoewel ik me er heel goed van bewust ben dan mijn Blog die ontwikkeling niet zal keren, wil ik via deze blog toch proberen om mijn lezers (iets) meer te laten lezen. Dus deel ik -behalve eigen teksten- ook stukjes/artikelen&posts van kranten(o.a. NRC, Trouw, Volkskrant), Magazines(o.a. SI, ESPN), en content van Sites en uit mijn 'Oude Doos met Knipsels'. Een beperkte selectie van wat ik de moeite waard vind.
In de hoop dat - al is het maar af en toe een enkel iemand - deze waardevolle Media ontdekt, doorklikt en - vroeger of later - ook zelf naar die media gaat om te lezen...l leest er maar een persoon per post, een(1) stukje meer dan hij/zij anders zou hebben gedaan, dan is mijn moeite niet verspild.
(*) Mocht een van de bronnen van door mij gedeelde content vinden dat mijn delen onrechtmatig is, dan verzoek ik dat mij te melden.
Steun onze club TTD
Jarenlang stopte ik mijn ziel en zaligheid in de Haagse Inner-City-Basketballvereniging Team Ten Dreamers The Hague. We hadden veel succes, en waren een bijzondere, 'Multiculti-club' (and proud about it!) met veel talentvolle jeugd.
Doordat de gemeente Den Haag toegezegde steun uiteindelijk niet nakwam waren we genoodzaakt onze activiteiten te stoppen. Maar TTD slaapt slechts; ooit komen we terug! Steun ons daarbij door hieronder één of meer Sponsorloten te nemen bij de SponsorBingoLoterij! Clicken op de banner, en de rest wijst zichzelf!
Natuurlijk, het is spreken voor eigen parochie. Maar toch, ik kan in alle eerlijkheid zeggen dat ik de Vriendenloterij een leuke loterij vind. Waarom? Omdat ik steeds vaker iets win; mijn 'Winlog' vanaf November 2014:
-nov'14: DVD-pack Penoza
-dec'14:DVD-pack Overspel (s1+2)
-dec'14: Boek'En uit de bergen kwam...echo'
-dec'14: Boek 'de MS van Tess'
-feb'15: DVD-pack Nieuwe Buren
-mrt'15: 2x Cadeaukaart Bloemen
-dec'15: 3x CadeaukaartRituals(2xEuro10,-), Gratis Lot
Dus het loont voor TTD en voor JOU; MEEDOEN ALLEMAAL! (AD)
Zit je op Google+ en wil je op de hoogte blijven van nieuwe TTD-ontwikkelingen? -Hier clicken- TTD-U16Kern rond 1996:
Basketball speelt een belangrijke rol in mijn leven. Toen ik 14 was zag ik voor het eerst een wedstrijd. Ik zag balkunstenaar Jerome Freeman voor Frisol/Rowic tegen (ik meen) Jugglers spelen; mijn leven was veranderd.
Het duurde nog wel even voor ik lid werd van Frisol/R, toen was 15. Het is niet zo dat Basketball voor mij 'alles' was (of is). Het is wel een belangrijk onderdeel; ik werd 'Basketballer', en dat zal ik blijven voor de rest van mijn leven. Daarbij maakt het niet eens veel uit dat ik zelf niet meer kan spelen; ik was Speler en nu doe ik andere dingen in het Basketball.
Hoe het Nederlandse Basketball reilt en zeilt, telt dus voor mij; het houdt mij bezig en ik zou graag beter zien gaan. Dus wil ik daar mijn steentje aan bijdragen.
Het kan zijn door Kinnesinne, Frustratie, Sensatielust, Domme Onwetendheid, Profileringsdrang, Persoonlijke Aversie, enzovoort; er wordt in en rond het Nederlandse Basketball nogal eens met modder gegooid. Daar baal ik weleens van.
Basketball is een schitterende sport; met voetbal de grootste teamsport ter wereld, spectaculair en een mooie metafoor voor het 'gewone leven'; alles zit erin.
Alleen weten in Nederland slechts relatief weinig mensen dat, en dat is jammer, want de sport Basketball verdient een groter en belangrijker podium in de Nederlandse samenleving.
O.a. daarom schrijf/deel ik, op deze Blog of in mijn column op www.iBasketball.nl .
Aanraders; Links naar Familie, Vrienden en Bekenden
Posts
