Dutch Windmills Dordrecht coach Geert Hammink ijsberend langs de lijn in de winstwedstrijd tegen Aris Leeuwarden |
vrijdag 9 november 2018
AART DEKKER VERSLAG DBL: Windmills flikt het hem weer in de eindfase tegen Aris; maakt grote stap!
Donderdagavond, fileavond; ik kruiste
mijn duimen voor Aris dat hun lange reis niet -wat vorige week
donderdag zeker het geval zou zijn geweest- ergens zou stranden en
dat de wedstrijd tenminste door zou gaan. Met vier extra midwekers
dit seizoen, zie ik het nog wel een keertje fout lopen dit seizoen.
Maar de Aris-ploeg vertrok om 15h00 uit Leeuwarden, deed er
drie-en-een-half uur over, en was dus ruim op tijd in Opti
Sportboulevard aanwezig.
Het was aardig weer vandaag en ik vond
dat de warming-ups er goed uitzagen; zeker de Windmills hadden
energie te over.
In Dordrecht heeft natuurlijk nog bijna
niemand het in het systeem dat er op zo'n avond een aantrekkelijke
semi-topper staat geprogrammeerd, een wedstrijd die je eigenlijk niet
mag missen. Dus het viel mij eigenlijk mee dat voor aanvang zo'n 150
mensen de gang naar de hal hadden gevonden. Van vloer, via boarding,
naar media en entertainment; alles 'is in the works', of is onderweg
naar Nederland, dus het is iedere keer weer afwachten wat er bij een
wedstrijd nieuw is. Deze keer was dat een wedstrijdprogramma-leaflet
en de DJ-uitrusting, en dat zou later belangrijk blijken.
Tony van den Bosch start Griffin
Kinney, Deividas Kumelis, Bas Veenstra, Nick Masterson en David
Michaels en Hammink Ryan Richardson, Roel van Overbeek, Pim de Vries,
Jito Kok en Shavon Coleman. Vooral van Overbeek wist dat hij een
pittige kluif voor zijn neus had, want sinds Alec Wintering -met wie
het trouwens, gegeven de omstandigheden, goed gaat- uitviel met die
zware blessure, was hij van een tot passiviteit gedwongen (door de
BAL affaire) als back-up gedachte, plotsklaps starter op PG. En dat
weten de tegenstanders natuurlijk ook allemaal; dus die zetten extra
druk op hem. Dat is dan weer wel meteen een kans om forse stappen te
maken. De nieuw eerste vervanger is op dit moment Stefan Topalovic.
Ook Aris moest trouwens zonder de eerste PG spelen; Jonathan Williams
was niet inzetbaar.
In de beginfase had ik het idee dat de
Windmills zichzelf en elkaar van enthousiasme voorbijliepen, terwijl
Aris degelijk, intens en fysiek speelde vanaf de jumpbal. Dus was het
niet zo raar dat de eerste klap voor Aris was; Michaels maakte 0-3.
Daarna werd het heel rommelig; balverlies, missers en fouten van
beide kanten, maar de Dordtenaren leken voor even al de overhand te
krijgen door scores van Shavon Coleman(3), Ryan Richardson(2) en Jito
Kok(2). 7-3 derhalve; niets aan de hand voor Dordrecht zou je denken.
Maar dat was schijn, Nick Masterson voedde een 0-6 run, alvorens Kok
er met een van zijn vier dunks 9-9 van maakte. Niet veel aan de hand
zou je zeggen, maar daar dacht Geert Hammink heel anders over; toen
Pim de Vries bij een gewonnen reboundduel in zijn gezicht werd
geraakt, vroeg hij een Ref; “ Hoe kan dat nou geen fout zijn?
Wijzend naar zijn spelers: 'Ik weet niet waar zij mee bezig zijn,
maar...' ” Op dat moment had Aris al een gaatje geslagen(11-17). De
Dordtenaren speelden dan wel energiek en 'happy', maar aanvallend er
teveel mis... Waarbij vermeld dient te worden dat dat mede te danken
was aan de energieke en fysieke Aris-verdediging. Dat het kwart op
13-22 eindigde kwam door een score van Bennett Koch en een gemist
buzzerschot van Deividas Kumelis, die in de drie resterende seconden
nog een goed schot wegkreeg. De negen punten verschil waren te danken
aan hoge schotpercentages van Aris en matige van Windmills.
Coach Hammink liet mij eerder deze week
weten winst te verwachten. Maar het gat dat Dordrecht liet vallen
groeide -ondanks een paar stevige dunks van Kok- binnen vier minuten
uit tot 14-28. De andere insideman -Bennett Koch- kwam veelvuldig aan
de bal rond de basket, maar had moeite de geblokte Aris-verdedigers
voorbij te komen. Hij stapt goed met de bal, maar het zou alles
stukken eenvoudiger maken als hij zijn linkerhand net zo zou
vertrouwen als de rechter. Met een steal en layup van Roel van
Overbeek, begon het momentum de Dordtse kant op te schuiven; de
Windmills kregen meer grip op de wedstrijd, maar Leeuwarden bleef het
Dordrecht moeilijk maken; defensief door fysiek spel en veelvuldig
bumpen, aanvallend door rustig door te scoren. Toch sloot Dordt met
drie minuten te gaan voor rust weer aan. Bennett Koch kwam goed door
met een dunk en bonus vrijeworp; 30-34. Een aantal defensive stops
van Dutch Windmills leverden aan de andere kant geen scores op,
waardoor Aris weer iets uitliep(30-36) door meesterschutter Nick
Masterson; de open midrange jumper was voor hem een eitje. Het
laatste woord was aan de weer zeer actief en atletisch spelende
Coleman; hij stond nog op vijf punten, maar met zijn eerste
driepunter(uit 5) en nog een tweepunter pakte hij nog voor rust
alweer dubbele cijfers. Daarmee gingen de teams rusten bij 37-41.
Ook na rust aanvankelijk nog een
slordig spelend Dordrecht. Windmills goed als het rent, en dat deed
het duidelijk niet genoeg, bleek ook aan de intens coachende en
vocale Geert Hammink: “Go, go Gooo!” schreeuwt hij na een
verdedigende rebound. In deze fase zorg Richardson voor de punten;
een mooie spinmove en een drietje verder was het een 1-punts
wedstrijd. Hammink na DR
Richardson 3ptr en 1p game. Wie zou als
eerste de ban breken? het eerst? Shavon Coleman gaf nog meer gas, en
bleek nu ook op snelheid in staat te zijn tot meerdere eurosteps in
een coast-to-coast drive. Tony van den Bosch zocht bij 5:34 en 46-47
een timeout.
Van de tribunes, waar het aantal
toeschouwers door steeds meer binnendruppelende mensen in de loop van
de tweede helft bijna verdubbelde, klonken “oh's en ah's”;
Bennett stopte Griffin Kinney als een paal met zijn handen
omhoog...maar de Refs zagen het anders, Kinney makte beide FT's. Er
volgde een dunk van Coleman op assist van Koch. Voor het eerst in de
Windmills-geschiedenis liep het publiek echt warm, daarvoor
klaargestoomd door gelegenheids-DJ Derrick Veira die de juiste
geluiden op de juiste momenten uit de nieuwe apparatuur wist op te
dienen.
En alhoewel Dutch Windmills slordig
bleef spelen had het vanaf dat moment wel de juiste versnelling en
mate van aanvallende agressie gevonden. Bij 53-53 en 2:00 te gaan nam
Coleman de wedstrijd over. Een fraaie actie was het toen tussen
meerdere verdedigers in moeilijkheden leek te komen; hij toverde zich
eruit via een korte give-and-go met Pim de Vries. Dat leverde de
go-ahead-score op. Zouden de Windmills dan opnieuw in het vierde
kwart toeslaan? Dat is toch wel een kracht als je zelfs slecht
begonnen wedstrijden weet te winnen door goed te finishen..! Koch
pivoteerde zich een ongeluk, en kwam, nog steeds met de verkeerde
hand, door het midden, trok de vierde fout van Kinney bracht de score
op 57-54. Het derde kwart werd afgesloten met een driepunter van
Sjoerd Koopmans op assist van Kumelis. Nog steeds geen streepje licht
tussen Aris en Windmills: 57-57.
Aris meestal iets voor. Ondertussen
heeft Pim de Vries de bewaking van Masterson op zich genomen en die
heeft het -ondanks uitstekend bewegen zonder bal- daar moeilijk mee.
Stefan Topalovis zag een gaatje in de Aris verdediging en benutte dat
met een floater en Jito Kok slamt een van zijn vier dunks door de
ring. De Nederlands-Braziliaanse aanwinst van Aris -Leonardo Eltink-
heeft ondertussen zijn opwachting gemaakt, en was net niet bij machte
een wegketsende aanvalsrebound binnen te houden. Even later mist hij
zijn eerste DBL-schot. Het werd meer en meer een heerlijke spannende
wedstrijd; op een gegeven moment letterlijk puntje-puntje. De fraaie
livestream -tenminste dat was mijn indruk op basis van af en toe een
glimp- trok voor rust nauwelijks 30 kijkers, maar dat groeide in de
spannende eindfase tot tegen de 300; hopelijk trekt dat volgende
wedstrijden weer meer mensen naar de zaal, want die mensen maakten
deze wedstrijd sfeervol. Kinney buffelde ondanks zijn vier fouten
stevig door; 70-70. En toen flikten die duivelse Windmills het gewoon
weer; twee driepunters -Coleman via het bord en Richardson- sloegen
ineens het gaatje dat uiteindelijk winnend werd(76-70). Vanaf 78-70
vocht Aris furieus om terug te komen; vlak voor tijd zou een rake
driepunter van Koopmans het gaatje tot 78-76 met nog wat seconden op
de klok hebben gemaakt, maar dat mocht niet meer zo zijn. De mannen
uit Friesland zagen de lange reis en een heel lang goed spelen niet
beloond gezien met winst.
Windmills staat met 5:6 stevig op de
vertekende ranglijst gedeeld tweede met Donar Groningen, effectief
(op basis van verloren wedstrijden) is dat een derde plaats met de
aankomende uit-tegenstander New Heroes Den Bosch met een keer verlies
meer daar achter. Maar nu komt er een heel nieuwe fase aan, met veel
toppers als tegenstanders, maar wel toppers die het allemaal zwaar
hebben in Europa... Aris speelt zaterdag in Rotterdam en verdedigt
zijn behoorlijke voorsprong op Feyenoord.
Maar het belangrijkste voor een club in
opbouw was de aantrekkelijke wedstrijd voor het publiek en de
positieve respons van dat publiek; mijn stelling is altijd dat je
professionele sport in de eerste plaats bedrijft voor het publiek, en
dat zat deze wedstrijd best goed.
AART DEKKER
Labels:
Aart Dekker,
Aris,
Basketball,
DBL,
Dordrecht,
Dutch,
League,
Leeuwarden,
Verslag,
Windmills
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten