woensdag 2 november 2016

ORANGE LIONS ORANJE BASKETBALL / NBB ALV: 'Last one in, first one out...en Wat Nu?'

Oranje Basketball-liefhebbers hebben een aantal mooie zomers achter de rug. Het Nationale Mannen Team is uit de as herrezen, en staat weer een behoorlijk op de kaart. Ondanks goede prestaties miste het team op het nippertje (en nipt) een tweede achtereenvolgende kwalificatie voor EuroBasket, een grote teleurstelling voor iedereen. 
In die mooie zomers sinds 2013 kreeg het Nederlandse Basketball momentum, zeker in die van 2015. Maar dat momentum verdween iedere keer weer te snel, en dat perspectief dreigt nu -zonder het mooie vooruitzicht van deelname aan EuroBasket 2017- des te meer.

Dat mag niet gebeuren!

Er is veel bereikt tussen 2012 en nu; die positieve lijn MOET worden DOORGETROKKEN, we mogen het gewonnen terrein niet meer prijsgeven. Het Nationale Mannen Team is het vlaggenschip van het Nederlandse Basketball, het belang ervan bestrijkt het HELE Nederlandse Basketball!

Dat besef willen we duidelijk maken door op de komende NBB ALV (26 november 2016) een voorstel in te dienen waarmee dat GEMEENSCHAPPELIJKE BELANG ook wordt uitgedrukt in de NBB-Begroting, en we hopen dat voldoende verenigingen dat willen steunen. Op de agenda staat ook het nieuwe NBB Meerjaren-beleidsplan, dus dit is het moment!


Door middel van een serie artikelen probeer ik de argumentatie voor ons voorstel vanuit verschillende gezichtspunten te onderstrepen.Het onderstaande stuk was eigenlijk wat eerder gepland. Maar omdat de omstandigheden er aanleiding toe gaven heb ik twee andere stukken voorrang gegeven:

-De rol van NOC*NSF: 'Meer-nocnsf-geld-naar-oranje-basketball
-De actie voor de NBA-ALV op 26 november: 'Oranje-basketball/Orange Lionsen de NBB'


Nu dus het stuk dat eigenlijk het logische begin van de serie is:


Twee zomers Oranje Basketball;
in 2014 net een plaatsje boven de streep...

'Last one in...':
Ranking of second-placed teams
The six best second-placed teams from the groups qualified directly for the tournament. In order to determine them, the results from the games against the fourth-placed teams in each of the groups of four teams were removed from the ranking process.
Team                  W   L     PF     PA     G.AVG
Macedonia        3    1   289    272    1.062
Russia                 2    2   313    268    1.167
Germany            2    2   308   289     1.065
Iceland               2    2    286   289     0.989
Czech Republic  2   2    282    286    0.986
Netherlands      2   2    250    264     0.946
______________________________
Romania            2  2     300   328      0.914
(Bron: Wikipedia)


en in 2016 juist die ontzettend vervelende plaats net onder zo'n streep...

'First one out' in 2016:
In order to find the best four of the second-placed teams, games against the bottom-placed teams in each of the four-team groups were disregarded, creating the following scenario:
MNE      3-1  +65
ISL        3-1  +24
GBR     2-2  +17
UKR     2-2     -3
_____________________________
NED     2-2   -16
BIH      2-2   -35
EST     1-3   -42

(Bron: Fiba-Europe)


Het is in kille cijfers een marginaal verschil, maar in resulterend perspectief verschilt de wereld. Bovendien brengt een systeem van 'Beste Nummers-2' een flinke portie willekeur en een grote rol van de factoren pech en/of geluk met zich mee. Je kan je ook afvragen waarom Fiba-Europe niet bijvoorbeeld de laatste twee(2014) en vier(2016) van de rijtjes -zoals in het verleden ook weleens is gebeurd- voorafgaand aan EuroBasket nog een laatste 'Play-in' liet/laat spelen. Dat zou nu voor Nederland een uitkomst zijn geweest, maar had in 2014 juist het risico opgeleverd dat Oranje dan in 2015 juist op het nippertje alsnog buiten de boot had kunnen vallen. Daarnaast waren er minder plaatsen beschikbaar omdat Roemenië, Israël en Finland zich -als organiserende landen van een EuroBasket 2017 Groepsfase- niet hoefden te kwalificeren...


Bekijken we de prestaties van Oranje op zichzelf dan waren deze in 2016 zeker niet minder dan in 2014, misschien zelfs beter; die Uit-overwinning tegen Duitsland was hoe dan ook een fraaie en met vier uit zes heb je het gewoon goed gedaan, zeker als je je team ook nog flink verjongd hebt. En in de oefencampagne toonde Nederland zich sterker dan Hongarije en Groot-Brittannië, twee landen die zich wel plaatsten voor EuroBasket 2017. Tenslotte is mijn indruk dat deze zomer -veel meer dan de voorgaande jaren- de factor blessures flink tegenzat. Maar ook dat is natuurlijk gewoon een onderdeel van topsport.


Al het bovenstaande was niet belangrijk geweest als de eerste wedstrijd thuis tegen Oostenrijk -die onnodige nederlaag! - gewoon gewonnen was. Dat zal het team zichzelf aantrekken, maar ik ben ook van mening dat de entourage -de rol van het publiek- die wedstrijd onvoldoende was. En dat heeft waarschijnlijk weer veel te maken met de publiciteit vooraf. En dat zal weer deels veroorzaakt zijn doordat er deze zomer -om financiële redenen- geen oefenwedstrijden, laat staan een toernooi in Nederland was.


Wat nu?
Na die achteraf gebleken fatale nederlaag tegen Oostenrijk schreef ik: ´Justa Little Bit Sad....´ / 'Heel even Uithuilen, en dan met Dubbele Kracht Vooruit!' 

Na de dramatische nederlaag tegen Duitsland thuis, waar Oranje Basketball plaatsing voor EuroBasket verspeelde, schreef Ton Boot een eigenlijk heel positieve en zelfs wat vertederende column in de Telegraaf (hij staat hieronder): 'Uithuilen en opnieuw beginnen'

Het is eigenlijk een wat subtielere versie van het verhaal dat hij al vele jaren uitdraagt, kort door de bocht: “Helemaal opnieuw beginnen met opbouwen vanuit de jeugd”.

Wat betreft 'het uithuilen' waren Boot en ik het dus eens, maar over het vervolg niet; ik vind namelijk dat we nu juist door moeten gaan. En als 'met dubbele kracht' niet genoeg was, dan moet het maar met 'Driedubbele Kracht'!

Moeten we dan niet onze Talentontwikkeling op een hoger niveau brengen? Natuurlijk wel; dat moet zeker ook gebeuren. Maar er is de laatste jaren teveel geïnvesteerd, te hard gewerkt door een relatief kleine groep mensen, en veel teveel bereikt om het programma van die laatste jaren, en deze spelersgroep af te schrijven en 'opnieuw te beginnen'. Dat verdient deze groep niet, maar het zou ook heel dom zijn. Juist als er vanuit de jeugd nieuwe en potentieel betere spelers aankomen, heb je een groep meer ervaren spelers nodig waar die talentvolle jonge spelers zich verder in kunnen ontwikkelen. Juist van de mix van de toppers van de huidige groep, aangevuld met grote talenten voor de toekomst mag worden verwacht dat het niveau van Oranje Basketball hoger wordt. Het programma moet dus worden doorgezet en verder worden uitgebouwd.

De kans om op korte termijn weer aan een groot toernooi mee te doen is voor 2017 verkeken. Maar in 2017 kan wel aan de eerste fase van kwalificatie voor het Wereldkampioenschap van 2018 worden begonnen. En de kans op uiteindelijke kwalificatie voor het WK lijkt dan misschien niet groot; hij bestaat wel. En Nederland heeft het eerder gepresteerd om zich daarvoor te plaatsen, en ook toen leek die kans vooral misschien wel niet zo groot.


Doorgaan dus!


En daar hoort volgens mij ook bij dat de NBB het Nationale Team Mannen financieel beter gaat bedelen dan sinds eind 2012 het geval is geweest. En daarvoor doen wij dus met een groep initiatiefnemers op de komende NBB-ALV van 26 november een voorstel.

Wij hopen dat dat voorstel door voldoende verenigingen gesteund zal worden.

Daarnaast zou eigenlijk ook NOC*NSF structureel moeten gaan bijdragen aan de Nationale Mannen Team-balsporten, zeker ook aan het Mannen Basketball.
Dat te bevechten is ook een schone taak voor de NBB (en NMT?).


AART DEKKER



'Uithuilen en opnieuw beginnen'-TON BOOT

Overgenomen van 'De Telegraaf'
19 Sep 2016   TON BOOT

Het Nederlands basketbalteam heeft de afgelopen twee weken kwalificatiewedstrijden gespeeld voor de Europese Kampioenschappen 2017. Oranje zat in een poule met Duitsland, Oostenrijk en Denemarken. Zaterdag was de laatste wedstrijd tegen Duitsland in de 5 meihal in Leiden.

Vooraf aan deze belangrijke ontmoeting werd ik officieel ingeschreven als eerste lid van de Dutch Basketbal Coach Association (DBCA). Het is een particulier initiatief met als doel om het niveau van coaching op een hoger niveau te brengen. Het is vooral gericht op de enthousiasmering en opleiding van jeugdige basketballers. Daar begint (en eindigt?) het nu eenmaal mee in elke sport.

Het zou sowieso een mooie avond worden. Nederland stond op de eerste plaats in de poule en mocht zelfs met zeventien punten verschil van Duitsland verliezen om zich tóch nog als de beste nummer twee te plaatsen voor de EK 2017. Kat in ’t bakkie, maar niet heus. Duitsland won met 51-82…

De teleurstelling was voor iedereen enorm. Ik wist niet dat een nederlaag zo’n grote impact op mij zou hebben. Ik voelde me letterlijk doodziek en ik begrijp nu pas hoe fans zich voelen na een nederlaag van hun club.

Als coach vond ik een nederlaag natuurlijk heel vervelend - een minuutje ongeveer - maar ik ging altijd snel over tot de orde van de dag, en dat is de volgende wedstrijd. Een coach is altijd met de toekomst bezig en dat is nu precies wat het bestuur van de stichting Nederlands Mannenteam (NMT) ook moet doen.
Het NMT is net zoals de DBCA een particulier initiatief van een paar oud internationals, die het Nederlands herenteam een aantal jaren geleden onder hun hoede hebben genomen. Maar deze initiatiefnemers zijn nog verder gegaan.

Het nationaal team is geen incidenteel project gebleven, maar de start van een middellange visie gebleken. Voor de jeugd vanaf 15 jaar wordt - in samenwerking met de basketbalbond en de gemeente Amsterdam - op het Amsterdamse Calandlyceum een soort basketbalacademie opgestart. Vergelijk het met de zo succesvolle handbalacademie voor vrouwen op Papendal.

Het herenbasketbal in Nederland behoort echter vanwege de continuïteit geen particulier initiatief te zijn, maar het resultaat van een structureel beleid van de Nederlandse Basketbalbond. Zij moet met een plan (én de uitvoering) voor de lange termijn komen, waarbij ook de jongste jeugd betrokken wordt. Als Oranje zich geplaatst had voor de EK 2017 was dat een ideale aanleiding geweest. Jammer, maar helaas?

Verliezen hoort bij de sport, hoort bij het leven. Het werkelijke verschil tussen winnaars en verliezers ligt in het omgaan met verlies en teleurstelling. Een winnaar haalt uit verlies juist extra energie, een verliezer haakt af (De Klassieke Reactie).

Hoe gaat het verder met Oranje en het Nederlandse herenbasketbal?

De Basketbalbond moet met een plan voor de lange termijn komen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten