KLIMAAT / POLITIEK / VK / GLETSJERS / IJSLAND: 'Klimaattop houdt hart vast om verkiezingen VS'

Overal op de wereld smelten ijskappen en glatsjers door de opwarming van het klimaat, hierboven 'Jokulsarlon-glacier-lagoon', waar ik ooit een aantal dagen kampeerde. In de zomer, dus zo'n mooie foto als bovenstaande maakte ik niet.
Foto van: Extremeiceland.is, op deze site heel veel meer prachtige IJsland-foto's

Jökulsárlón

Meer in IJsland

Jökulsárlón is het bekendste en grootste gletsjermeer in IJsland. Het ligt ten zuiden van de Vatnajökullgletsjer tussen het nationale park Skaftafell en het stadje Höfn. Wikipedia

Oppervlakte: 18 km²

Lengte: 1,5 km

Hoogte van wateroppervlak: 0 cm

Uitstroomlocatie: Atlantische Oceaan

Zoveel moois dat dreigt te verdwijnen, om nog maar niet te spreken over de rampen die we over onszelf afroepen als er niet snel doorgepakt gaat worden na 'Parijs', de 'wereldleiders' gaan nu naar Marrakesh...

Klimaattop houdt hart vast om verkiezingen VS

Zes vragen over de klimaattop in Marrakech

ARTIKELMaandag begint in het Marokkaanse Marrakech de eerste klimaattop na het historische akkoord van Parijs van vorig jaar (dat vorige week formeel van kracht werd). Waar staan we met het klimaat, aan het eind van het warmste jaar in de meteorologische boeken, en wat kunnen we van Marrakech verwachten?

Door: Ben van Raaij 6 november 2016, ---  Hier  ---

 

Wat gebeurt er de komende 10 dagen in Marrakech?

Het klimaatcircus van de VN voert vanaf 7 november tot 18 november in de Marokkaanse koningsstad een nieuwe ronde klimaatonderhandelingen, COP22. Minder spectaculair dan COP21 in Parijs, met het historische akkoord dat vorige week formeel van kracht werd. Maar zeker zo belangrijk, omdat de afspraken van Parijs nu moeten worden uitgevoerd. Van de hoofdlijnen tot de nasty details.

Wat hield het akkoord van Parijs ook alweer in?

Meer dan 200 landen spraken toen af dat de opwarming van de aarde door de uitstoot van broeikasgassen deze eeuw beperkt moet blijven tot 'ruim beneden' 2 graden (volgens wetenschappers de limiet waaronder de ernstigste gevolgen van opwarming, zoals extreme stormen en droogtes, hanteerbaar blijven), en bij voorkeur tot 1,5 graad. Alle landen hebben eigen plannen ingediend waarin ze aangeven hoe ze dat doel vrijwillig willen bereiken.

Harde afspraken zijn nodig om de emissies sneller en drastischer omlaag te brengen

Gaat het nu dus vooral over de details?

Ja, maar, aan het eind van het warmste jaar in de meteorologische boeken, wel belangrijke details. Hoe schoon je de klimaatplannen van landen zo op dat ze meetbaar en vergelijkbaar zijn? Met welke regels en mechanismen houd je landen aan hun plannen? En hoe meet je de gezamenlijke voortgang? Een praktisch puntje: wie beslist er wel en niet mee? Alleen de 70 landen die Parijs al hebben geratificeerd, of ook de landen die dat nog moeten doen? De nieuwe VN-klimaatchef Patricia Espinosa en de Marokkaanse conferentie-voorzitter Salaheddine Mezouar streven vermoedelijk naar het laatste.

Staat de zaak na Marrakech op de rails?

De nieuwe VN-klimaatchef Patricia Espinosa spreekt op een persconferentie een dag voor de start van de top in Marrakech. © EPA

Was het maar waar. VN-milieubureau UNEP rekende vorige week voor dat we met de huidige afspraken afstevenen op een opwarming van 2,9 tot 3,4 graden, een rampzalig perspectief. De mondiale CO2-uitstoot zal in 2030 naar schatting 54 tot 56 gigaton bedragen. Om de 2 graden-limiet in het vizier te houden mag dat hooguit 42 gigaton zijn, en voor 1,5 graad hooguit 39 gigaton. De uitstoot moet dus nog zeker met een kwart extra omlaag. Let wel: 1 gigaton is evenveel als wat de EU-transportsector, inclusief luchtvaart, in een jaar uitstoot.

Er zullen in Marrakech dus harde afspraken moeten worden gemaakt om de emissies sneller en drastischer omlaag te brengen, zoals landen als Noorwegen en Zweden al hebben gedaan. Anders worden landen straks afhankelijk van onbewezen en riskante technieken voor negatieve emissies (CO2-opslag). Gelukkig zijn er kansen: zo kunnen we volgens de UNEP zeker 12 gigaton winnen door in verkeer en industrie efficiënter om te gaan met energie.

Kan er ook nog wat mis gaan?

Een andere kink in de kabel zijn de Amerikaanse verkiezingen

Zeker, door geruzie over geld bijvoorbeeld. De grote vraag is immers wie de rekening van de opwarming gaat betalen, en hoe de lasten eerlijk kunnen worden verdeeld. Er zal geknokt worden over het plan van de rijke landen om vanaf 2020 100 miljard dollar per jaar te fourneren om ook arme landen voor te bereiden op de klimaatverandering. Volgens critici is dat veel te weinig. Volgens Oxfam is pas 16 procent toegezegd en zijn de beloftes zwaar geflatteerd door bestaande leningen mee te tellen. Een apart strijdpunt is 'loss & damage': wie draait op voor klimaatschade die nu al optreedt?

Een andere kink in de kabel zijn de Amerikaanse verkiezingen, waar de keuze met Hillary Clinton versus Donald Trump er óók een is tussen wel of geen klimaatbeleid. Trump wil de VS terugtrekken uit het akkoord van Parijs, stoppen met klimaatfinanciering en weer vol inzetten op fossiele energie. De afgevaardigden in Marrakech zullen massaal duimen dat Clinton wint. Mede daarom zal de top pas op zijn vroegst woensdag echt van start gaan.

Is er ook nog wat positiefs te melden?

'Volwassenen doen altijd zo moeilijk'

Parallel aan de 'echte' Nationale Klimaattop werd in oktober de Kinderklimaattop gehouden. Geen meeslepende akkoorden, maar praktische oplossingen.

Gelukkig wel. De omslag van fossiele naar duurzame, hernieuwbare energie verloopt veel sneller dan verwacht. 'Renewables' zijn nu al belangrijker dan steenkool. Elektrische auto's zijn in opmars. Zelfs olie- en gasbedrijven erkennen schoorvoetend dat het roer om moet. Ze moeten wel, beleggers keren zich af van fossiel. Twee opstekers: de luchtvaartsector heeft vorige maand voor het eerst (bescheiden) reductieafspraken gemaakt. En onlangs is in VN-verband afgesproken dat HFK's, koelmiddelen met zwaar broeikaseffect, op termijn worden verboden. Scheelt toch weer 0,5 graad in 2100.